هرکی اومد سر راهم چشمامو بستمو ندیدم

                                                     عکس تو دست من تورو با دلم خریدم

                                                     من همه ترانه هامو واسه چشم تو نوشتم

                                                     ندونستم که دروغی ووای چه تلخه سرنوشتم

سلام بهونه ی قشنگ من برا زندگی اره  بازم منم همون دیوونه ی همیشگی فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت حال منو اگه بخوای رنگ گلای قالیه جای نگاهت بد جوری رو صحن چشمام خالیه،ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غم،از غصه ها هرچی بگم جون خودت بازم کمه دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار اسمون فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون،فدای تو نمیدونی بی تو چه دردی کشیدم،حقیقتو واست بگم به اخر رسیدم تو رفتیو تنها شدم با غصه های زندگی،قسمت تو سفر شد قسمت من آوارگی،نمیدونی چه قدر دلم تنگه برای دیدنت برای مهربونیات نوازشات بوسیدنات به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته یهقلب تنها و کبود هلاک یه نگاهته،من میدونم همین روزا عشق من از یادت میره بعدش خبر میدن که بیا دوستت داره میمیره،روزات بلند یا کوتاه دوست شدی با کسی؟!بیشتر از من نزارش تو غصه و دلواپسی!یه وقت منو گم نکنی ت و دود اون  شهر غریب یه سرزمینه با صدتا نیرنگو فریب،فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خستت نکنه غم غریبی عزیزم سدو شکستت نکنه چادر شب لطیفتو از روت شبا پس نزنی تنگ بلور آبتو یه وقت ناغافل نشکنی!اگر واست زحمتی نیس سر عهدمون بمون،من تو رو سپردمت دست خدای مهربون،راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم رفتیم تو قلب اسمون با ابرا هم سفر شدیم از وقتی رفتی اسمون پر  از کبوتره،زخم دلم خوب نشده  از وقتی رفتی بدتره،غصه نخور تا تو نیای حال من این جوریه سرفه های مکررم مال هوای دودیه،گلدون شمع دونیمونم عجب واست دل وا پسه مثل بچه ای که بار اول میره مدرسه،تو از خودت برام بگو بدون من خوش میگذره؟دلت میخواست میومدم یا تنها  رفت بهتره؟!از وقتی رفتی تو چشام فقط شده کاسه ی خون همش یه چشم به دره چشم دیگم به اسمون،یادت میاد گریه هامو ریختم کنار پنجره داد کشیدم تو رو خدا نامه بده یادت نره یادت میاد خندیدو گفتی حالا بزار برم تو رفتیو من کنار در منتظرم امروز دیدم دیگه داری منو فراموش میکنی فانوس ارزو هامو داری خاموش میکنی گفتم واست نامه بدم نگی عجب بی وفایی با اینکه من خوب میدونم جواب نامه باخداست عکسای نازنینتو با چندتا گل کنارمه یه بغض کهنه چند روز دائم در انتظارمه ،تنها دلیل زندگیم با یه غمی دوست دارم داغه دلم تازه میشه وقتی که نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر،مگه نگفته بودم چشماتو از چشم من هیچ وقت نگیر،حرف منو به دل نگیر همش مال غربته تو رفتیو من قریب شدم،چه دنیای عجیبی زودتر بیا بدون تو اینجا واسم  جهنمه دیواری خونمون پر از سایه غصه و غمه،تحملی که تو دادی دیگه داره تموم میشه مگه نگفته بودی همه جا واسه منی تو،همیشه دلم واست شور میزنه این دلو بی خبر نزار تورو خدا با خوبیات رو هیچ دلی اثر نذار فکر نکنی از راه دور دارم سفارش میکنم به جون تو فقط دارم یه قدری خواهش میکنم اگر بخوام برات بگم شاید بشه صدتا کتاب که هر صفحه اش غصه ی چندتا درده چندتا عذاب،میگم شبا ستاره ها تا میتونن دعات کنن نورشونو بدرغه ی پایه خندهات کنن..

                                                 ((دوست دارم همیشه به یادتم))